راه حل درمان بی‌خوابی دوران کرونا

اختلال خواب یکی از رایج‌ترین مشکلات دوران شیوع بیماری کووید-۱۹ و قرنطینه است، اما راهکارهایی برای درمان این اختلال وجود دارد

خواب یکی از نیازهای اصلی انسان است که مزایایی مانند کاهش استرس، اضطراب و افسردگی دارد. خوابیدن به بهبود عملکرد شناختی افراد کمک کرده و با تقویت سیستم ایمنی بدن، خطر ابتلا به بیماری‌ها را کاهش می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در روزهای قرنطینه و اپیدمی بیماری کووید -۱۹ بسیاری از افراد دچار بی‌خوابی‌های مفرط یا بدخوابی شده‌اند که دلیل اصلی آن استرس و اضطراب است.

تأثیر اختلال خواب بر کیفیت زندگی افراد چیست؟

عوارض اختلالات خواب شامل چاقی، اضطراب، افسردگی، بیماری‌های قلبی عروقی و دیابت می‌شود. کم خوابی که برخی متخصصان آن را به عنوان خواب شبانه کمتر از هفت ساعت، تعریف می‌کنند، بر کارآیی شغلی افراد نیز تأثیر می‌گذارد. نتایج پژوهش‌ها در این زمینه نشان می‌دهد که اختلالات خواب احتمال خطا را افزایش می‌دهد، تمرکز را از بین می‌برد، زمان واکنش نشان دادن افراد را زیاد می‌کند و تأثیرات منفی بر خلق و خوی انسان دارد.

عوامل بروز اختلالات خواب در دوران شیوع کرونا چیست؟

اضطراب دوران اپیدمی کرونا، موجب آشفتگی خواب عموم مردم شده است. دلایل دیگری مانند نگرانی از آلوده شدن فرد یا اعضای خانواده او به ویروس کرونا، وسواس، ترس‌های مالی و استرس‌های زندگی شخصی نیز در این زمینه نقش دارد. با آغاز شیوع بیماری کووید -۱۹ در سراسر جهان، برنامه‌های روزمره افراد تغییر کرده و حفظ تعادل چرخه شبانه‌روزی آنها دشوار شده است. همچنین دور کاری و آموزش آنلاین، باعث شده است ساعت بدن افراد تغییر کند. محققان معتقد هستند که افراد در زمان دورکاری ممکن است کمتر ورزش کنند، کمتر در معرض نور طبیعی قرار بگیرند و اختلالات خواب را تجربه می‌کنند.

چگونه بی خوابی دوران کرونا را درمان کنیم؟

طولانی شدن دوران اپیدمی کرونا در بروز مشکلات خواب نقش دارد؟
دورکاری باعث شده است حد و مرزهای کاری سابق از بین برود. در حال حاضر افراد برای مدت طولانی یا در وقت‌های نامنظم کار می‌کنند بنابراین اضطراب‌های یک روز کاری دشوارتر از قبل شده است و مسائل مربوط به کار و زندگی شخصی آنها قابل تفکیک نیست. بی‌اطمینانی به آینده و از دست رفتن اختیار زندگی از دیگر عوامل ایجاد مشکلات خواب محسوب می‌شود. با ادامه پیدا کردن همه‌گیری کرونا، توان بسیاری از افراد برای مقابله با مسائل ناشی از آن کمتر شده و مشکلات مربوط به خواب را تجربه کرده‌اند.

آیا کادر درمان نیز دچار اختلالات خواب می‌شوند؟

متأسفانه تعداد زیادی از کادر درمان در مراکز بهداشتی و درمانی بر اثر ابتلا به بیماری کووید -۱۹ جان خود را از دست داده‌اند. از آنجایی که تعداد افراد مبتلا به این بیماری زیاد بوده است، این گروه از افراد تحت فشار بوده و دچار مشکلات سلامت روان و اختلالات خواب شده‌اند. گروهی از محققان به منظور بررسی این موضوع داده‌های پزشکی مربوط به ۱۹۰ هزار نفر از کادر درمان را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که میزان شیوع افسردگی و اختلالات اضطرابی در بین کادر درمان، حداقل ۱۵ درصد افزایش پیدا کرد و بی خوابی با ۲۴ درصد، بیشترین افزایش را در این گروه از افراد داشته است. محققان معتقد هستند که بی خوابی معمولاً پس از بروز وقایع بزرگ و منفی در دنیا جهش پیدا می‌کند.

روش‌های درمان بی‌خوابی دوران کرونا چیست؟

به منظور بهبود کیفیت خواب، افراد باید زمان خوابیدن خود را مشخص کنند و همیشه در زمان معین بخوابند و بیدار شوند. افراد نباید بیش از هفت تا ۹ ساعت در روز بخوابند و فعالیت‌های روزانه خود را به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنند که خواب آن‌ها دچار اختلال نشود. آنها نباید روی تختخواب خود با لپ تاپ یا گوشی کار کنند. توصیه شده است که افراد به منظور کاهش اضطراب و استرس، پیگیری اخبار را محدود کنند. نورهای رنگی کامپیوتر یا گوشی تلفن همراه باعث می‌شود مغز افراد خوابیدن را باور نداشته باشد. کارشناسان توصیه می‌کنند برای خوابیدن محیط را تاریک کرده یا از چشم بند استفاده کنید تا اختلالی در ترشح هورمون ملاتونین ایجاد نشود و خواب با کیفیتی را تجربه کنید.

انجام فعالیت بدنی و نوع رژیم غذایی در درمان بی خوابی مؤثر است؟

انجام دادن فعالیت بدنی حتی پیاده روی به مدت ۳۰ دقیقه در روز، می‌تواند به تقویت و بهبود کیفیت خواب کمک شایانی کند. برای درمان بی خوابی سعی کنید تحرک داشته باشید و در صورت امکان به طور منظم ورزش کنید. ورزش کردن می‌تواند میزان استرس و اضطراب افراد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد علاوه بر این پیروی کردن از رژیم غذایی سالم به بهبود خواب کمک می‌کند. افراد باید به مرور زمان غذاهای نامناسب را از رژیم غذایی خود حذف کنند. چای، قهوه و شکلات سرشار از کافئین است و مصرف آن‌ها باعث بروز کم خوابی و بی خوابی می‌شود علاوه بر این خوردن دیرهنگام شام باعث سنگینی معده می‌شود و کیفیت خواب افراد را کاهش می‌دهد.ایمنا

 

 

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: درمان بی خوابی اختلالات خواب بیماری کووید کادر درمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۰۲۱۸۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افرادی که در کودکی محبت ندیده اند این ۷ ویژگی را دارند

آیا تا به حال فکر کرده اید که چگونه جو عاطفی خانه در دوران کودکی شخصیت ما را به عنوان یک بزرگسال شکل می دهد؟

کمبود محبت در دوران کودکی، اثری منحصر به فرد بر شخصیت و رفتار افراد بر جای می گذارد.

به گزارش روزیاتو، بزرگ شدن در چنین محیطی فقط به معنای از دست دادن فرصت در آغوش گرفتن عزیزان خود یا صحبت های صمیمانه با آن ها نیست، بلکه اساساً می تواند بر دیدگاه و رفتار فرد در بزرگسالی تأثیر بگذارد.

برخی از این نشانه ها در آینده به شکل ظریفی خود را نشان می دهند.

۱) مشکل در برقراری ارتباط عاطفی

برای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، ایجاد پیوندهای عاطفی در بزرگسالی می تواند یک مشکل بزرگ باشد. فقدان نزدیکی عاطفی در طول سال های شکل‌گیری شخصیت آنها اغلب باعث ایجاد یک مکانیسم دفاعی طبیعی با جدایی عاطفی می شود.

این جدایی می‌تواند به شیوه های مختلفی مانند مشکل برای بیان احساسات، احساس ناراحتی هنگام لمس فیزیکی یا پرهیز از برقراری رابطه عاطفی ظاهر شود.

این ویژگی ها اغلب منجر به سوء تفاهم شده و روابط شما را تحت تاثیر خود قرار می دهند.

۲) عزت نفس و اعتماد به نفس پایین

ویژگی مشترک کسانی که در دوران کودکی خود محبت کافی ندیده اند، فقدان عزت نفس و اعتماد به نفس است. این باور در ذهن این افراد پرورش یافته که آن ها لایق عشق و محبت نیستند.

این باور اغلب منجر به کاهش عزت نفس می شود، زیرا این افراد به ارزش و توانایی های خود شک می کنند. آنها همچنین ممکن است با احساس بی کفایتی دست و پنجه نرم کرده و دائماً خود را با دیگران مقایسه کنند.

علاوه بر این، این افراد اعتماد به نفس ندارند، از خطرات و ریسک ها اجتناب کرده و به دلیل ترس از شکست یا طرد شدن در منطقه امن خود می مانند.

۳) نیاز بیش از حد به کنترل

بزرگ شدن در یک محیط سرد از لحاظ عاطقی اغلب باعث نیاز به کنترل در بزرگسالی می شود.

این افراد ممکن است تمایل به مدیریت ذره بینی و ریزبینانه موقعیت ها و افراد اطراف خود داشته باشند.

آنها استانداردهای سفت و سختی داشته و اگر کارها طبق برنامه‌شان پیش نرود، به شدت مضطرب می شوند.

این نیاز به کنترل در روابط عاطفی می تواند سرریز شود و آنها را وادار کند که هر حرکت و رفتاری را به شریک زندگی خود دیکته کنند. این کنترل بیش از حد، ناشی از ترس است؛ ترس از رها شدن، آسیب دیدن یا ماهیت غیرقابل پیش‌بینی رفتار انسان ها.

۴) تمایل به کمال‌گرایی

برای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، کمال‌گرایی اغلب به یک حالت پیش‌فرض تبدیل می شود. گویی آنها به دنبال عشق و تاییدی هستند که در کودکی از دست داده بودند.

این رگه کمال‌گرایی در زمینه های مختلفی از زندگی افراد نمایان می شود؛ از کار گرفته تا روابط عاطفی.

آن‌ها استانداردهای بسیار بالایی را برای خود تعیین می‌کنند و وقتی به این استانداردها نمی رسند، احساس استرس و ناامیدی زیادی به سراغشان می آید.

متأسفانه، این کمال‌جویی بی وقفه می تواند به فرسودگی شغلی، اضطراب و گاهی اوقات حتی به مسائل مربوط به سلامت روان مانند وسواس یا اختلالات خوردن منجر شود.

۵) مشکل در اعتماد کردن به دیگران

یکی دیگر از ویژگی‌هایی که معمولاً در افرادی یافت می‌شود که در دوران کودکی خود کمبود محبت را تجربه کرده‌اند، مشکل در اعتماد کردن به دیگران است.

این عدم اعتماد می تواند ناشی از حمایت عاطفی غیر قابل اعتماد یا متناقضی باشد که در دوران کودکی دریافت کرده اند.

این افراد اغلب در زمینه به اشتراک گذاشتن احساسات واقعی خود با دیگران مشکل دارند، از ترس اینکه آسیب ببینند یا طرد شوند. این ترس می تواند آنها را از ایجاد روابط عمیق و معنادار باز دارد.

فقدان اعتماد آنها همچنین می تواند منجر به یک حالت کنترل و هشدار مداوم شود که در آن افراد همیشه مراقب نشانه های خیانت یا رها شدن هستند.

۶) ترس از رها شدن

یکی دیگر از ویژگی های رایج در میان کسانی که در دوران کودکی محبت ندیده اند، داشتن ترسی عمیق از رها شدن است.

این افراد همیشه بابت از دست دادن عزیزانشان نگران هستند، حتی هنگامی که دلیلی واقعی برای این نگرانی وجود ندارد.

این نگرانی می‌تواند آنها را در روابط عاطفی بیش از حد وابسته یا کنترل‌گر کند، زیرا سعی می‌کنند که از تحقق بدترین کابوس‌هایشان جلوگیری کنند.

اما نکته اینجاست: این ترس اغلب تبدیل به یک پیشگویی منفی ساختگی می شود. اضطراب مداوم آنها افراد دیگر را پس می زند و این باورشان را تأیید می کند که رها شدن اجتناب‌ناپذیر است.

۷) مشکل در تعیین مرزهای سالم

افرادی که با کمبود محبت بزرگ شده اند، اغلب در تعیین مرزهای سالم در روابط خود مشکل دارند. ریشه این مشکل را می توان در تجربیات دوران کودکی آنها پیدا کرد. ممکن است که نیازها و احساسات این افراد در کودکی به طور مداوم نادیده گرفته شده باشد.

کانال عصر ایران در تلگرام